*نام آزمایش :
آلبومین
موارد کاربرد تست: آلبومین یک از مهمترین پروتئینهای انتقالدهنده در پلاسما است که مواد گوناگونی را حمل میکند و اصلیترین نقش را در فشار اسمزی پلاسما دارد.
اندازهگیری آلبومین سرم برای تشخیص و بررسی بیماریهای کبدی مانند سیروز کبدی انجام میشود. به علاوه میزان آلبومین ملاکی برای تعیین سلامت و وضعیت تغذیه است و برای تشخیص سوءتغذیه و تعیین وضعیت تغذیه بیماران استفاده میشود.
اساس روش آزمایش:
BROMOCRESOL GREEN:
در این آزمایش آلبومین موجود در سرم با BROMOCRESOL GREEN (در PH اسیدی) یک کمپلکس رنگی سبز-آبی ایجاد میکند. شدت رنگ ایجاد شده متناسب با مقدار آلبومین در نمونه است.
نمونه مورد نیاز در بخش نمونهگیری: خون تام وریدی
نمونه مورد نیاز در بخش فنی: سرم- پلاسما همراه با هپارین یا EDTA
حداقل مقدار: 500 لاندا
ظرف نمونهگیری: لولههای درب قرمز سیستم خلاء
آلبومين فراوانترين پروتئين پلاسما و تشكيلدهنده 65-55% پروتئين توتال ميباشد. آلبومين در كبد ساخته ميشود و در بيماريهاي كبدي، سوء تغذيه، سوء جذب و در بيماريهاي كليوي شامل سندرم نفروتيك، گلومرولونفريت مزمين و ديابت كاهش مييابد. آلبومين همچنين به عنوان يك مخزن متحرك اسيدهاي آمينه براي تشكيل پروتئينهاي ديگر عمل ميكند. كاهش آلبومين سرم به عنوان فاكتور خطر مستقلي براي مرگ و مير افراد مسن در نظر گرفته شده است. پايينبودن آلبومين سرم در افرارد پير به هنگام بستري شدن در بيمارستان به عنوان فاكتوري براي پيشگويي افزايش طول مدت بستري در بيمارستان نيز كاربرد دارد. در بيماران مبتلا به آدنوكارسينوم كولوركتال از سطح آلبومين سرمي همانند مرحلهبندي دوك (Dukes, stage)، تمايز هيستوپاتولوژي و سن بيمار ميتوان به عنوان شاخص پيشآگهي استفاده نمود. افزايش ميزان آلبومين در مواردي مانند دهيدراتاسيون مشاهده ميگردد كه معمولاً همراه با افزايش هموگلوبين و هماتوكريت نيز ميباشد.
*مقادیر طبیعی :
بزرگسالان 5.2-3.5 گرم در دسی لیتر