• تهران، شهر زیبا
  • info@zibashharlab.ir
  • 02144111195

ویدال


*نام آزمایش :

Widal  

  

*  نام های دیگر آزمایش :

  Widal Test

 

 *چرا و چه موقع درخواست می شود :

این آزمایش برای تشخیص سرولوژی بیماری حصبه (Typhoid) یا بیماری تب روده و شبه حصبه (Paratyphoid) می باشد

 

 *نمونه مورد نیاز :

نمونه خون وریدی

 

 *آمادگی قبل از انجام آزمایش :

آمادگی خاصی نیاز ندارد

 

  *دانستنی های بیشتر :

این آزمایش برای تشخیص سرولوژی بیماری حصبه (Typhoid) یا بیماری تب روده و شبه حصبه (Paratyphoid) می باشد که علت آن آلودگی با باسیل های گونه سالمونلا از دسته باسیل های روده ای (Enteric Bacilli) می باشد این باسیل ها از راه دستگاه گوارش از طریق خوردن آب، غذا، شیر، گوشت و فرآورده های حیوانی آلوده چون تخم مرغ خوب پخته نشده به انسان منتقل می شوند و موجب پیدایش بیماری های مهم زیر می گردند

1.   تب های تیفوئیدی و پاراتیفوئیدی که به نام تب های روده ای معروف  است. 

2.   سپتیسمی و عفونت خون

3.   مسمومیت های غذایی

باسیل های تیفوئید و پاراتیفوئید را می توان قبل از اینکه تست ویدال مثبت شود به ترتیب از خون ، مدفوع و سپس ادرار جدا کرد بتدریج که تیتر آنتی بادی بالا می رود کشت های مثبت میکروب نیز کم می شود. تنها 50 درصد بیمارانی که مبتلا به تب روده ای می شوند آزمایش ویدال آنها یک هفته بعد از ورود میکروب به بدن مثبت می شود در صورتی که تا 4 هفته بعد 90 تا 95 درصد بیماران آزمایش ویدال آنها مثبت خواهد بود. طی مطالعات فلیکس (Felix)، آنتی ژن های ساختمانی (بدنی یا سوماتیک یا O) نقش مهمی در بیماریزایی میکروب سالمونلا دارندو بنابراین وجود آنتی بادی بر علیه این آنتی ژن ها از نظر تشخیص کلینیکی ارزش زیادی دارد.

آنتی ژن H از جنس پروتئین بوده و آنتی کر ضد آن بیشتر از کلاس IgG است.

آنتی ژن O از جنس لیپو پلی ساکارید بوده و آنتی کر ضد آن بیشتر از کلاس IgM است. بنابراین پس از درمان بیماری حصبه- آنتی - O در مدت 3 ماه تا حداکثر 6 ماه منفی می شود، ولی آنتی - H تا مدتها مثبت باقی می ماند و بیشتر در بررسی های اپیدیولوژیک ارزش دارد.

علاوه بر دو آنتی ژن فوق، آنتی ژن دیگری از دسته آنتی ژن های سطحی ((Surface antigen یا کپسولی، در اطراف آنتی ژن « O » بنام آنتی ژن Vi (a virulence - associated capsular antigen) در سالمونلا تایفی و سالمونلا پارا تایفی C دیده می شد. این آنتی ژن از جنس پلی ساکارید بوده و آنتی بادی بر علیه آن از کلاس IgM است و دیرتر از O و H در خون بیمار ظاهر شده و به سرعت نیز از بین می رود.

حاملین و بیماران، باسیل ها را از طریق مدفوع یا ادرار دفع می نمایند و بعد از بهبودی، میکروب ممکن است برای مدت ها در کیسه صفرای شخص زنده باقی بماند.

در برابر آنتی ژن O عمدتا خاطره ایمنی ایجاد نمی گردد. به همین خاطر واکسیناسیون با این آنتی ژن مصونیت زا نیست.

*مقادیر طبیعی :

در صورتيكه آنتي ژن  (O)  1:160 و (H) 1:80 يا بيشتر باشد بيمار با توجه به علائم باليني مبتلا است. اگر آنتی ژن O حداقل 1:80 و آنتی ژن H حداقل 1:40 باشد، بیمار مشکوک به تیفوئید و یا پاراتیفوئید است. آگلوتيناسيون با H   ها به تنهايي  ارزش ندارد ولي O ها دليل بر بيماري هستند. معمولاً  در تب هاي تيفوئيدي و پاراتيفوئيدي آگلوتي نين هاي "O" در حدود روز هشتم و آگلوتينين هاي  "H "  در روز دهم تا دوازدهم ظاهر مي شوند. بنابراين  اگر در هفته اول بيماري سرم بيمار مورد آزمايش  ويدال قرار گيرد. نتيجه آن منفي خواهد بود و آزمايش مجدد چند روز بعد احتمالا مثبت خواهد شد.

در ابتداي بيماري تير آگلوتينين O  بيشتر از H  خواهد بود ولي پس از چند روز تيتر H بسرعت بالا رفته و از O بيشتر مي شود. بطور كلي تشخيص تيفوئيد تنها با آزمايش ويدال + نبايد داده شود. و بايستي علائم باليني و اپيدميولوژي را در نظر گرفت.

تیتر آگلوتینین O بندرت از 1:40 بالاتر می رود و پس از بهبودی در عرض 3 ماه تا حداکثر 6 ماه به صفر می رسد ولی تیتر آگلوتینین H از 1:1500 بالاتر رفته و سال ها پس از بهبودی مثبت باقی می ماند.