• تهران، شهر زیبا
  • info@zibashharlab.ir
  • 02144111195

تست تحمل گلوکز خوراکی


موارد کاربرد تست:

این آزمایش به تشخیص دیابت قندی کمک می­نماید. همچنین برای بررسی مبتلایان به هیپوگلیسمی نیز به کار می­رود. هنگامی از آزمایش G.T.T استفاده می­شود که مشکوک به دیابت باشیم (رتینوپاتی ، نوروپاتی ، بیماری­های کلیوی تیپ دیابتی) ، اما بدون اطلاعات حاصل از آزمایش GT ملاک­های تشخیص کامل نمی­گردند. همچنین در موارد زیر نیز GT توصیه می­گردد:

بیمارانی که سابقه خانوادگی دارند.

بیمارانی که بسیار چاق می­باشند.

بیمارانی که سابقه عود عفونت دارند.

بیمارانی که زخم آنان دیر بهبود می­یابد (به ویژه زخم اندام­های تحتانی یا پاها).

زنانی که سابقه به دنیا آوردن نوزادان بزرگ یا مرده دارند.

بیمارانی که گلیکوزوری موقتی یا هیپرگلیسمی در طی بارداری ، یا به دنبال انقارکتوس میوکارد ، جراحی یا استرس داشته­اند.

     *در آزمایش GT ، توانایی بیمار برای تحمل گلوکز پس از دریافت دوز خوراکی استاندارد گلوکز ، با تعیین سطح گلوکز سرم و ادرار ، قبل از تجویز گلوکز (ناشتا) و پس از آن در زمان­های 30 دقیقه ، 1 ساعت ، 2 ساعت ، 3 ساعت و گهگاه 4 ساعت پس از مصرف گلوکز بررسی می­شود. این زمان به درخواست پزشک می­تواند متغیر باشد.

    *دیابت حاملگی را نیز می­توان با آزمون GT تشخیص داد. در صورتی که 50 گرم گلوکز طبق تجئیز پزشک به بیمار داده شود گلوکز یک ساعته کمتر از 140 میلی­گرم درصد باید باشد و در صورتی که 100 گرم گلوکز طبق تجویز پزشک به خانم باردار داده شود مقادیر به دست آمده از مقادیر زیر نباید تجاوز کند در غیر این صورت و در صورت افزایش حداقل دو نمونه ، دیابت حاملگی محرز می­گردد/ مقادیر ناشتا 1ساعته، 2ساعته، 3ساعته و ....

ناشتا :         کمتر از  105 mg/dl

1 ساعته:     کمتر از  190 mg/dl

2 ساعته:     کمتر از  165 mg/dl

3 ساعته:     کمتر از  145 mg/dl

*رفرانس Range تشخیص طبی فلاح زاده

 

نمونه مورد نیاز در بخش نمونه­گیری:

-         در حدود 5 ml خون وریدی در لوله­های با درب قرمز (لخته) در زمان­های درخواست شده و سر ساعات هر بار به همراه نمونه ادرار باید گرفته شود عدم دقت یا اشتباه در ثبت روی لوله خون­گیری موجب تکرار تمام نمونه­ها و نمونه­گیر پاسخگو به مسئول آزمایشگاه خواهد بود.

-         محلول خوراکی گلوکز را که معمولا حاوی 75 gr گلوکز یا دکستروز برای بیماران غیر باردار ، یا 100 gr و یا یک ساعته 50 gr به درخواست پزشک برای بیماران باردار می­باشد، به بیمار می­دهیم.

مقدار گلوکز مورد نظر را باید در 300 ml آب و آبلیمو (در صورت نیاز) حل نمود. در فاصله 5 دقیقه نوشیده شود.

-         مقدار گلوکز لازم برا یکودکان بیمار 1/75 gr/kg وزن بدن ، حداکثر تا 75 gr می­باشد.

-         به بیمار تذکر داده شود که تمام گلوکز را بخورد.

  به بیمار متذکر می­شویم که نباید تا پایان نمونه­گیری چیز دیگری بخورد. با این حال بهتر است بیمار را به نوشیدن آب ترغیب نمائیم. هیچگونه      مایعات دیگری نباید در طی آزمایش به بیمار داده شود. اگر سطح گلوکز بسیار بالا باشد لازم است آزمایش را متوقف نموده

  *به بیماران دیابتی نباید گلوکز داده شود (قبل از G.T.T سابقه قند ناشتا از بیمار سوال شد)

 

 

نوع نمونه مورد نیاز در بخش فنی: سرم بیمار که کمتر از 30' از لخته جدا شده باشد.

حداقل مقدار:  250

معیار غیر قابل قبول بودن نمونه:

نمونه غیر ناشتا – نمونه همولیز – نمونه­های از بیرون بدون فلوراید – نمونه­­های زودتر با دیرتر از زمان تعیین شده از طرف پزشک – نمونه نباید ذرات فیبرین داشته باشد.

بیمارانی که به طور همزمان دچار عفونت­های شدید و یا اختلالات آندوکرین می­باشند : زیرا عدم تحمل گلوکز ، حتی اگر این بیماران دیابتی نیز نباشند ، ممکن است مشاهده گردد.

بیمارانی که همه و یا بخشی از گلوکز خورده شده را استفراغ می­نمایند: زیرا چنین وضعیتی نتایج را فاقد ارزش می­سازد.

 

چگونگی تفسیر نتیجه:

به طور طبیعی ، مصرف مقدار زیادی گلوکز خوراکی موجب بروز پاسخ سریع انسولینی می­شود. این پاسخ در طی 60-30 دقیقه به اوج می­رسد و سپس ظرف 3 ساعت به حد طبیعی باز می­گردد. بیمارانی که پاسخ انسولینی مناسبی می­دهند، قادرند به آسانی این مقدار گلوکز را تحمل نموده و تنها افزایش گذرایی در سطح گلوکز سرمی آنان ، 2-1 ساعت پس از مصرف ، مشاهده می­شود.

گلوکز در ادرار فرد طبیعی دفع نمی­شود. مبتلایان به دیابت قادر به تحمل این مقدار گلوکز نمی­باشند. در نتیجه سطح گلوکز سرم در آنان در طی 5-1 ساعت بعد به شدت افزایش می­یابد. همچنین گلوکز در ادرار آنان نیز وجود دارد.

 

  نمودار آزمون تحمل گلوکز (GT) در فرد دیابتی و غیر دیابتی

 

- نمودار آزمون تحمل گلوکز (GT) در فرد دیابتی و غیر دیابتی

محدوده مرجع:

سرم : بیماران غیر دیابت

ناشتا: 70-105  میلی­گرم درصد

30 دقیقه : 150-160   میلی­گرم درصد

1 ساعت : 160-170   میلی­گرم درصد

5/1 ساعت : 145-155   میلی­گرم درصد

2 ساعت :   کمتر از 120 میلی­گرم درصد

3 ساعت : 70-105   میلی­گرم درصد

ادرار :  منفی

*رفرانس Laboratory Diagnostic Saunders صفحه 527

 

مداخله­گرها و واکنش­های تداخلی:

-         سیگار کشیدن در طی مدت آزمایش به علت داشتن نیکوتین ، محرک گلوکز است.

-         استرس (جراحی، عفونت) می­تواند سبب افزایش سطح گلوکز گردد.

-         ورزش در طی آزمایش بر سطح گلوکز اثر می­گذارد.

-         روزه­داری یا کاهش مصرف کالری قبل از آزمایش می­تواند سبب عدم تحمل گلوکز شود.

-         داروهایی که ممکن است باعث اختلال در تست گلوکز گردند عبارتند از : داروهای ضد فشار خون بالا ، داروهای ضد التهابی ، آسپرین ، بلوکه کننده­های بتا ، فوروزماید ، نیکوتین ، ضد بارداری­های خوراکی ، فنوتیازین ، داروهای عصبی و روانی ، استروئیدها و دیورتیک­های تیازیدی.

-         مصرف تنباکو ، قهوه و چای : زیرا محرک فیزیولوژیکی می­باشند.

 

نکات ایمنی:

رجوع شود به دستورالعمل حفاظت و ایمنی به شماره......w26.